اختلال عملکرد تیروئید در کودکان نارس امری معمول است. کم کاری تیروئید مادرزادی موجب اختلال در رشد اعصاب میشود که اگر به موقع و به درستی درمان شود، قابل پیشگیری است. بر اساس مطالعات انجام شده، کم کاری تیروئید در کودکان نارس نسبت به کودکانی که بعد از اتمام دوره بارداری متولد شدهاند، شایعتر است. سطح تریودوتیرونین (T3) و تیروکسین آزاد (T4) در کودکان نارس در مقایسه با سایر کودکان پایینتر است.
عوامل زیادی در کم کاری تیروئید در کودکان نارس دخالت دارند از جمله:
عملکرد غده تیروئید در طول دوران جنینی با ترشح سرم تیروکسین (T4) که از هفته ۱۲ بارداری آغاز میشود و تا زمان تولد افزایش مییابد، تکامل پیدا میکند. غلظت T4 در کودکانی که قبل از اتمام دوره بارداری متولد میشوند، پایینتر است. این امر به زمان زایمان یا وزن آنها هنگام تولد مربوط میشود و تا حدی به سبب پایین بودن غلظت TGB (گلوبولین) است. برخلاف سایر کودکان، کودکان نارس افتِ سطح T3 و T4 را در اولین هفته بعد از تولد خود تجربه میکنند.
کم کاری شدید تیروئید که با استفاده از نمونه خون نوزادان در طرح غربالگری آنها در بدو تولد اندازهگیری میشود، با موارد زیر مرتبط است:
چنانچه درمان نوزادان تازه متولد شده مبتلا به اختلال تیروئید در اولین ماه تولد آنها آغاز شود، موفقیتآمیزتر است. اگر درمان رها شود، پایین بودن سطح هورمونهای تیروئید میتواند منجر به اختلال سیستم عصبی یا تأخیر در رشد کودک شود. از آنجا که، پزشکان به طور منظم کودکان را در چهار هفته نخست زندگی بررسی میکنند، لذا این مشکلات معمولاً رخ نمیدهند.
اختلال مربوط به پرکاری تیروئید به ندرت در نوزادان مشاهده میشود. چنانچه مادر مبتلا به بیماری گریوز باشد، آنتیبادیهای تحریککننده تیروئید که در خون او هستند، از جفت عبور کرده و غده تیروئید جنین را تحریک میکنند. لذا هورمونهای تیروئید بیش از حد ترشح شده و غده پرکار میشود. ممکن است این حالت به درمان نیاز نداشته باشد؛ زیرا آنتیبادیهای مادر خیلی زود از جریان خون نوزاد محو میشوند (طی دو تا سه ماه).
اگر میخواهید در مورد خدمات ارائه شده در مطب دکتر فنایی مطالعه کنید روی لینک آن کلیک کنید. همچنین میتوانید برای مشاوره با ما در تماس باشید.