مقدمه
جراحی تیروئید به روش سنتی توسط تئودور کوچر بیش از یک قرن پیش معرفی گردید. جراحی تیروئید و برش گردن به اندازه ۸-۶ سانتیمتر توسط متخصصین با تجربه با موفقیت بالایی همراه است. اولین جراحی اندوسکوپیک برداشتن پاراتیروئید توسط گنگر در سال ۱۹۹۶ انجام شد و به دنبال آن جراحی تیروئید با تکنیک‌های با تهاجم پایین مثل روش‌های اندوسکوپیک و روش جراحی به کمک دوربین توسط میکولی معرفی شدند. طول برش در این روش ۲٫۵ سانتیمتر و کمتر از آن است. از نظر جراحان تیروئید مواردی همچون زیبایی پس از عمل و نتایج درمانی مناسب از نکات مهم در انتخاب نوع تکنیک جراحی است.
جراحی تیروئید به روش با حداقل تهاجم به کمک دوربین (MIVAT) یکی از روش‌های درمانی پرکاربرد در آسیا و اروپا است. مطالعه‌ای جهت بررسی ایمنی این روش از ماه می ۲۰۰۸ تا ژوئن ۲۰۱۲ انجام شد. در این دوره زمانی حدود ۲۱۶ عمل جراحی توسط این روش انجام شد. ۱۶ بیمار به دلیل نداشتن اطلاعات کامل از آن‌ها، از مطالعه حذف شدند. عمل جراحی از طریق ایجاد برشی مرکزی به طول ۳-۱٫۵ سانتیمتر در گردن انجام شد و نتایج خوبی پس از عمل همچون زیبایی رضایت بخش، درد کمتر، زمان جراحی کمتر و کوتاهی زمان بستری در بیمارستان مشاهده گردید.
هدف
هدف از این مطالعه بررسی ایمنی و امکان پذیر بودن عمل جراحی تیروئید به روش با حداقل تهاجم به کمک دوربین (MIVAT) در ۲۰۰ بیمار مراجعه کننده به بخش جراحی عمومی بوده است.
مواد و روش‌ها
بین ماه می ۲۰۰۸ تا ژوئن ۲۰۱۲، ۲۰۰ بیمار (۲۸ مرد و ۱۷۲ زن با محدوده سنی ۶۷-۲۳ سال و میانگین سنی ۳۸٫۶ سال) برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. انتخاب این افراد در تحقیق حاضر، بر اساس معاینات بالینی و اولتراسونوگرافی انجام شد. بیماران با ندول‌های تیروئیدی کوچکتر از ۳۵ میلیمتر در غده تیروئید با حجم کمتر از ۲۰ میلی‌لیتر، بیماران مبتلا به گریوز با غده تیروئید کوچکتر از حجم ۲۰ میلی‌لیتر و بیماران مبتلا به سرطان پاپیلاری تیروئید (PTC) با غده کوچکتر از ۲ سانتیمتر وارد مطالعه شدند. بیماران چاق مبتلا به گردن کوتاه، افراد با سابقه بیماری تیروئید، جراحی قبلی گردن یا افرادی که گردن آن‌ها تحت پرتودرمانی بوده است، از مطالعه حذف شدند. چرا که انتخاب مناسب بیمار برای یک نتیجه موفقیت آمیز حیاتی است.
ارزیابی‌های قبل از عمل شامل ارزیابی بیوشیمیایی، سونوگرافی و غیره در تمام موارد انجام شد. روش FNAC جهت ارسال نمونه پاتولوژی در ۸۷ بیمار انجام گرفت. بیمارانی که در بررسی‌های سونوگرافی مشکوک به متاستاز غدد لنفاوی بودند، سی تی اسکن پیشرفته گردن انجام دادند. داده‌های پاتولوژیکی و بالینی، درد پس از عمل، مدت زمان بستری در بیمارستان، نتایج زیبایی پس از عمل و میزان ابراز ناراحتی بیمار پس از عمل جراحی مورد تحلیل و آنالیز قرار گرفت.
نتایج
همه بیماران تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند. لوبکتومی یک طرفه تیروئید با موفقیت در ۱۰۸ مورد، برداشتن کامل تیروئید در ۸۴ مورد و لوبکتومی جزئی در ۸ مورد انجام شد. تبدیل عمل جراحی به روش با حداقل تهاجم به کمک دوربین (MIVAT) به برداشتن تیروئید به روش سنتی در ۶ نفر (۳%) به دلیل التهاب تیروئید و خونریزی انجام شد. میانگین تعداد غده‌های لنفی از نمونه‌های سرطانی، ۳٫۶ به ازای هر یک نفر بیمار بود. فلج اعصاب یکطرفه حنجره (RLN) دائمی در یک بیمار (۰٫۵%)، RLN موقتی در ۶ بیمار (۳%) و هایپوکلسمی زودگذر در ۷ بیمار (۳٫۵%) رخ داد. هایپوکلسمی قطعی در هیچ یک از بیماران مشاهده نشد. خونریزی بعد از عمل رخ نداد. درد بعد از عمل کمتر و قابل تحمل‌تر بود. در بیشتر بیماران نتایج زیبایی پس از عمل، عالی گزارش شد.
جمع‌بندی
جراحی تیروئید به روش با حداقل تهاجم به کمک دوربین (MIVAT) نتایج بهتری در مقایسه با برداشتن تیروئید به روش سنتی دارد و روشی ایمن و امکان پذیر است. تکنیک با حداقل تهاجم به کمک دوربین (MIVAT) می‌تواند به عنوان یک روش جراحی قابل اعتماد در بخش جراحی عمومی انجام شود.
