معده یکی از ارگان‌های سیستم گوارش است که در زیر قفسه سینه و بالای شکم قرار گرفته و وظیفه هضم مواد غذایی و انتقال غذای هضم شده را به روده کوچک بر عهده دارد. سه قسمت اصلی معده عبارتند از بخش فوقانی معده (Cardia)، بخش میانی (Fundus) که نسبت به دیگر قسمت‌ها بزرگتر است و بخش انتهایی (Pylorus) که معده را به روده کوچک متصل می‌کند. سرطان معده معمولاً لایه داخلی آن را درگیر می‌کند و با گذشت زمان به لایه‌های درونی‌تر نفوذ خواهد کرد. سرطان عبارت است از رشد غیر طبیعی سلول‌های معده که می‌تواند به دلیل نوع و شیوه زندگی و رژیم غذایی فرد، افزایش سن، سابقه خانوادگی، عفونت معده، ایجاد پولیپ و یا سایر بیماری‌های معده بروز کند.
از آنجا که علایم بیماری معمولاً در مراحل اولیه بروز نمی‌کند بنابراین تشخیص سرطان با تأخیر صورت می‌گیرد. همچنین ممکن است برخی علایم که با بیماری‌های دیگر مشترک هستند مانند نفخ، سوزش سر دل و احساس پُری توسط خود بیمار درمان شوند که این امر منجر به تشخیص دیر هنگام سرطان معده خواهد شد. انجام آزمایش‌های زیر می‌تواند در تشخیص بیماری مؤثر باشد.
شمارش کامل گلبول‌های خون (CBC) برای بررسی کم خونی اسکوپی از مری، معده و روده و نمونه‌برداری از بافت معده آزمایش مدفوع جهت بررسی وجود خون در آندر سال‌های اخیر، سرطان معده بسیار شیوع داشته است و امروزه به عنوان دومین سرطان شایع در دنیا شناخته می‌شود. حدود ۴۰ درصد از مواردِ سرطان معده در بخش پایین آن، ۴۰ درصد در بخش میانی، ۱۰ درصد در بخش بالایی و ۱۰ درصد به صورت ترکیبی رخ می‌دهد. درمان، با انجام جراحی و برداشتن تمام یا بخشی از معده بنا بر میزان شدت و پیشروی سرطان، صورت می‌گیرد.
برداشتن جزیی معده: تنها قسمتی از معده که سرطانی شده همراه با گره‌های لنفاوی و بافت‌های مجاور برداشته می‌شود. سپس جراح معده را به روده کوچک متصل می‌کند.
برداشتن کامل معده: تمام معده، گره‌های لنفاوی و بافت‌های مجاور با سرطان، بخشی از مری و روده کوچک برداشته می‌شود. در برخی موارد، طحال نیز باید از بدن خارج شود. سپس جراح مری را به روده کوچک متصل می‌کند.