عوامل بسیاری خطر ابتلا به بیماریهای تیروئید را افزایش میدهند. بعضی از مهمترین فاکتورهای خطر بیماریهای تیروئیدی در زیر ذکر شده است:
مطالعات نشان داده که درصد ابتلای زنان به بیماریهای تیروئید نسبت به مردان بیشتر است.
خطر ابتلا به بیماریهای تیروئید در افراد بالای ۵۰ سال بیشتر میشود.
استرس شدید میتواند منجر به اختلال در عملکرد تیروئید شود. استرس به عنوان یک عامل محیطی برای بیماری تیروئید خود ایمن در نظر گرفته میشود.
سابقه خانوادگی بیماریهای تیروئیدی به ویژه در بستگان درجه اول، احتمال ابتلای شما را به بیماریهای تیروئیدی افزایش میدهد. سابقه خانوادگی داشتن هر نوع بیماری خود ایمن نیز تا حدی خطر ابتلا به بیماریهای خود ایمن تیروئید مثل هاشیموتو یا بیماری گریوز را افزایش میدهد.
در صورتی که ناحیه گردنی در معرض اشعه قرار بگیرد مثل هنگام درمان سرطان سر و گردن، خطر ابتلا به بیماری خود ایمن تیروئید و سرطان تیروئید افزایش مییابد. آزمایشهای پزشکی که از رنگهای حاوی ید استفاده میکنند نیز میتوانند تا حدی خطر ابتلا به التهاب موقت تیروئید، کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید را افزایش دهند.
خطر ابتلا به اختلالات تیروئیدی طی بارداری افزایش مییابد. سطح بالای گنادوتروپین جفتی انسان (hCG) و استروژن طی دوران بارداری موجب تغییر سطح طبیعی هورمونهای تیروئیدی میشوند.
تیوسیانات موجود در سیگار اثرات منفی روی عملکرد تیروئید میگذارد. سیگار کشیدن میتواند خطر، شدت و عوارض جانبی کم کاری تیروئید را در بیماری هاشیموتو تیروئید افزایش دهد. سیگار کشیدن همچنین میتواند علائم بیماریهای تیروئید را تشدید کند.
کمبود ید در رژیم غذایی احتمال ابتلا به کم کاری تیروئید را افزایش میدهد. همچنین مصرف مکملهای گیاهی حاوی ید بصورت قرص یا شربت در افرادی که از طریق رژیم غذایی ید کافی مصرف نمیکنند میتواند احتمال ابتلا به بیماریهای خود ایمن تیروئید و به میزان کمتر پرکاری تیروئید یا تیروئید سمی را افزایش دهد. در افراد مستعد (افراد با زمینه داشتن اتوآنتیبادی تیروئید)، مصرف غذاهای گواتروژن زمانی که در حجم زیاد و به صورت خام باشد میتواند موجب ابتلا به کم کاری تیروئید شود. سویا، کلم بروکلی و بروکسل، گل کلم، کلم پیچ، تربچه و … از جمله مواد حاوی گواتروژن هستند.
درمانهای پزشکی و دارویی خاصی مثل اینترفرون بتا-۱b، اینترلوکین-۴، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، داروهای ضد ویروسی، آنتیبادیهای مونوکلونال، پیوند مغز استخوان، لیتیوم و … خطر ابتلا به کم کاری تیروئید را افزایش میدهند.
درمانهای ید رادیواکتیو که برای بیماری گریوز و پرکاری تیروئید استفاده میشود و اغلب بخشی از روند درمانی سرطان تیروئید به دنبال جراحی است، معمولا موجب کم کاری تیروئید میشود.
برداشت تمام یا قسمتی از غده تیروئید طی جراحی معمولا موجب ابتلا به کم کاری تیروئید خواهد شد.
تحقیقات نشان داده که ابتلا به کم کاری تیروئید یا التهاب تیروئیدی به میزان کمی به دنبال جراحی گردن، تروما، برداشت بیوپسی یا تزریق در ناحیه گردنی افزایش مییابد.
منابع
http://myhivclinic.org/thyroid-disease/disease-information-overview/risk-factors
https://www.verywell.com/risk-factors-for-thyroid-disease-3233207